26. Gün
26 Ekim 2011
şol aklımın emniyet kilidini açıkta bırakma
ya bu atışı kaza et, ya bu hedeften kaçma.
o yaprak düşerse kılıçlarımı bilerim
düşerse yaprak savaş açılabilir
zırhımı çıkartırım kaldığı yerden
bir ağaç damarına saplanır elim.
belki fazla masumdum, biraz fazla mazlum, çok büyük bir kin
taşıyordum içimde hissediyordum
büyüdüğünü, bu yüzden cerahati patlatmıyordum
simsiyah olmasın bu dünyaları
diye aklımda tutuyordum sımsıkı pazularımı kemiren
biliyordum hep kendi etime dişlerimi geçiren
ve öldüren ve süründüren ve
nihayet güldüren
ve muhakkak bozgunla toprağa sürgün eden
asmaların varlığını inkar etmiyordum.
ve tabelanın orta yerinde çıldırabilirim
derdini anlatamadan kaybolur bir köy
çalıların dibine saray kurulabilir
hançeri çıkartmayabilirim de küstüğü tenden
çünkü bunu ayıplamazlar
ne kadar güzelse karıncalar için
asfalt; toprağın üstüne öyle yatabilirim.
o yaprak düşerse gezdiği yerden
göz ve arpacık yetim bakabilir
şarjörler bittiyse günlerce ağacı
süngüler de gül olur kırdığı yerden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder